УВАГА: КАШТАНЫ!

коўшык 51

Суп з каштанаў і гарбуза

 

Паважанае спадарства, ці вы калісьці каштавалі каштаны? На жаль, тыя, што растуць у нас, не прыдатныя. Для мяне каштаны – успамін пра падарожжы ў Парыж і Мілан. Можна іх знайсці і ў Празе.

Ці ведаеце, што раней існавалі цэлыя «каштанавыя культуры»? З каштанаў нават пяклі «драўляны хлеб»! Шмат цікавага можна знайсці ў кнізе «The Cambridge World History of Food». Напрыклад, Гален, знакаміты рымскі лекар, сцвярджаў, што каштаны можна выкарыстоўваць у якасці сродку супраць атруты і шаленства.

Вы можаце сабе ўявіць маё здзіўленне, калі я прачытала, што ў шаснаццатым стагоддзі каштаны былі галоўнаю ежаю падчас зімовых месяцаў. Ад Партугаліі да Турцыі яны былі не проста цікавым дадаткам да страваў, але элементам, які дазваляў выжыць узімку, асабліва ў горных, суворых рэгіёнах.

Каштаны замянялі крупы ды былі нечым кшталту нашай бульбы. З каштанаў рабілі муку, а з яе пасту, тарты, супы. На Корсіцы яшчэ ў дваццатым стагоддзі рабілі хлеб з каштанавай мукі ды называлі яго «драўляны».

Каштаны – адзін з сімвалаў французскай кухні. З аднаго боку, гэта простая, «вулічная» ежа, з іншага – іх знойдзеш у высокай кухні. Спачатку ў Францыі каштаны былі ежаю беднякоў, арыстакраты імі пагарджалі. Шляхта ж ацаніла іх у шаснаццатым стагоддзі, калі пачала смакаваць вытанчаныя стравы з каштанаў на раскошных балях.

Chataigne – такі гатунак прадаюць запечаным на вуліцах. Іх асабліва цэняць за слодыч і далікатнасць, а выкарыстоўваюць – для вырабу цукерак, каштанавага крэму і г. д. На Старым кантыненце ў сямнаццатым стагоддзі каштаны саступілі сваё месца кукурузе і бульбе. Цяпер жа яны вярнуліся ў кухні як цікавы дадатак і даніна павагі старым часам. Прапаноўваю і вам пазнаёміцца са смакам каштанаў!

Адразу скажу: гэта страва хутчэй для дзяўчат. Салодкі суп з лёгкім арэхавым смакам.

патрэбна:

2 зубкі часныку

паўкілі гарбуза

размарын

аліўкавы алей

каля 300 г каштанаў

на дадатак:

хлеб

масла

чабор

ёгурт ці смятана

Спачатку рыхтуем каштаны. Разаграваем духоўку да 200 градусаў. Каштаны надразаем крыж-накрыж вострым нажом (будзьце асцярожныя!). Выкладаем на бляшку і пячэм хвілінаў 20–25. Пару разоў за гэты час страсянем бляшку, каб прапякліся раўнамерна. Каштаны гатовыя, калі пачынаюць трэскацца і выпускаць лёгкі арэхавы водар.

Каштаны пакідаем прыкладна на 15 хвілінаў астываць, яшчэ з цёплых здымаем лупінкі. Калі вы купілі свежыя, усё мусіць быць гладка. Цёмныя і чорныя каштаны адкладаем убок. Іх можна з’есці проста так.

Бярэмся за суп. У рондаль дадаем крыху алею, крыху размарыну і зубкі часныку. Потым выкладаем каштаны і смажым яшчэ хвілінаў 5. Закідаем гарбуз, парэзаны на кавалачкі, і заліваем усё вадою ці булёнам. Солім і гатуем на маленькім агні каля 15–20 хвілінаў. Затым звычайна я сцэджваю булён у іншы рондаль. Цяпер няхай папрацуе блэндар. Сочым за кансістэнцыяй: калі загуста – падліваем булёну і мяшаем далей.

Перад падаваннем на стол дадаем грэнкі з хлеба з чаборам і лыжку ёгурту (ці смятанкі).

Смачна есці!